The Blue Lagoon

 

 

 

Είναι κάποιες ταινίες που συνοδεύονται από τις αναμνήσεις και τις αισθήσεις μιας άλλης εποχής από καιρό περασμένης. Μιας εποχής που τη ζήσαμε ως παιδιά και που τώρα, με την ωριμότητα και το πνεύμα του ενήλικα, καλούμαστε να την κρίνουμε μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες της, την ίδια στιγμή που χιλιάδες θύμησες περιπλανούνται στο μυαλό κλείνοντας παιχνιδιάρικα το μάτι.

Τη δεκαετία του 1980, λοιπόν, μία ταινία έκανε της εμφάνισή της και προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων για τις γυμνές σκηνές ανάμεσα σε δύο έφηβα παιδιά. Γιατί γυμνές; Γιατί το The blue Lagoon - Η γαλαζια Λιμνη, περιέγραφε τις περιπέτειες δύο παιδιών, της Emeline (Brooke Shields) και του Richard (Christopher Atkins) που ναυάγησαν σε παιδική ηλικία σε ένα τροπικό νησί και εκεί μεγαλώνοντας δεν έμαθαν μόνο να επιβιώνουν, αλλά έμαθαν να αγαπούν το ένα το άλλο και να εξερευνούν την ομορφιά του σαρκικού έρωτα σε έναν τόπο που δεν υπήρχαν οι απαγορεύσεις του καθωσπρεπισμού και τα «όχι» της κοινωνίας.

Οι αντιδράσεις για τις τολμηρές σκηνές της ταινίας άφησαν εποχή. Οι γονείς απαγόρευαν για αρκετά χρόνια στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν το έργο, ενώ ακόμα και για τη σημερινή εποχή «η γαλάζια λίμνη» είναι μία από τις πιο τολμηρές ταινίες που έχουν γυριστεί έχοντας ως θέμα τους ναυαγούς. O Randal Kleiser, σκηνοθέτης της ταινίας, δεν είχε ως σκοπό να δημιουργήσει ένα φιλμ στα οικογενειακά πρότυπα του Swiss Family Robinson του 1960. Βασισμένος στο μυθιστόρημα του Henry De Vere Stacpoole, ναυτικός ιατρός και ειδικός στα μυθιστορήματα με τροπικά νησιά και στο σενάριο του Douglas Day Stewart, σκηνοθέτησε μια ταινία που θα έμενε στην ιστορία του κινηματογράφου για την τολμηρή θεματολογία της. Έχοντας στο ενεργητικό του ήδη μία μεγάλη επιτυχία με το μιούζικαλ Grease του 1978, ο έρωτας δύο νέων παιδιών είναι πάλι στο επίκεντρο της κάμεράς του, μόνο που αυτή τη φορά τα παιδιά βρίσκονται στην εφηβεία και κάνουν μεταξύ τους έρωτα αποκαλύπτοντάς τον σαν παιχνίδι!

Η υπόθεση της ταινίας είναι απλή, χωρίς να προκαλεί ιδιαίτερο εντυπωσιασμό. Ένα ζευγάρι ναυαγοί σε ένα νησί στην άκρη του πουθενά. Οι διάλογοι της ταινίας σχεδόν παιδικοί. Κι όμως! Η πραγματικά αξιόλογη κινηματογράφηση του Nestor Almendros (προτάθηκε για Όσκαρ γι αυτή του τη δουλειά), τα πανέμορφα θαλάσσια τοπία και το πρωταγωνιστικό ζευγάρι καταφέρνουν να κλέβουν τις εντυπώσεις.

Στο ρόλο του νεαρού Richard βρίσκεται ο Christopher Atkins, ένας ηθοποιός που το μόνο που πρόσφερε τελικά στην ταινία είναι τη σωματική του διάπλαση, αφού είναι μάλλον λίγος για το ρόλο του. Αντίθετα, η Brooke Shields στο ρόλο της Emeline έκανε πολλά στόματα να παραμιλούν, όχι τόσο για τις υποκριτικές της ικανότητες, όσο για την προκλητική αθωότητα που εξέπεμπε μέσα από τις γυμνές της σκηνές. Η Brooke Shields που δούλευε ως μοντέλο από την ηλικία των 12 μηνών, στα πρώτα χρόνια της καριέρας της (τότε που φαινόταν τουλάχιστον πως αυτή η καριέρα θα έχει συνέχεια) Δε δίσταζε να πρωταγωνιστεί σε ταινίες με τολμηρές σκηνές. Το όμορφο πρόσωπό της όμως και το καλλίγραμμο σώμα της (αν και στις περισσότερες γυμνές σκηνές είχε αντικαταστάτρια) της εξασφάλισε τον «ντόρο» γύρω από το όνομά της αλλά και μέρος από την επιτυχία της Γαλάζιας λίμνης.

Τι κρατάμε, λοιπόν, στα θετικά από αυτή την ταινία; Το τροπικό νησί, τις όμορφες εικόνες και κάποιες όμορφες σκηνές που γεμίζουν τα μάτια από την ιστορία των ναυαγών. Δεν περιμένει κανείς να βρει βάθος και ποιότητα, δεν περιμένει να βρει τον «λογοτεχνισμό» που θα πρόσθετε κάτι σε αυτήν την προσπάθεια. Είναι μια ταινία όμως που βλέπεται ευχάριστα ακόμα και σήμερα κι αυτό είναι σίγουρα ένα θετικό σημάδι, αφού η «γαλάζια λίμνη» σίγουρα αντέχει στο χρόνο!